1. {ईयोब आपले पूर्वीचे सुख आठवतो} [PS] ईयोबने बोलणे सुरु ठेवले तो म्हणाला [QBR]
2. “अहो, काही महिन्यांपूर्वी मी जसा होतो तसा असतो तर, किती बरे झाले असते [QBR] तेव्हा देव माझी काळजी घेत होता, [QBR]
3. तेव्हा देवाचा प्रकाश माझ्यावर प्रकाशत होता, [QBR] आणि मला अंधारातून चालताना प्रकाश दाखवत होता. [QBR]
4. अहो, माझ्या चागल्या फलदायी दिवसाची मी आशा करतो. [QBR] त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे मित्रत्वाचे कृपाछत्र होते. [QBR]
5. जेव्हा सर्वशक्तिमान देव माझ्याबरोबर होता [QBR] आणि माझी मुले माझ्याजवळ होती त्या दिवसाची मी आशा धरतो. [QBR]
6. त्या दिवसात माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेल होते. [QBR]
7. त्या दिवसात मी नगराच्या वेशीपर्यंत जात असे आणि नगरातल्या वृध्दांबरोबर सार्वजनिक ठिकाणी बसत असे. [QBR]
8. सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहत. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहत असत. [QBR]
9. अधिकारी बोलणे थांबवीत आणि इतरांना शांत राहण्याची सूचना देण्यासाठी तोंडावर बोट ठेवीत. [QBR]
10. सरदार मनुष्य सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासारखी वाटे. [QBR]
11. लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी. [QBR]
12. का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्यास मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कोणी नसले तर मी त्यास मदत करीत असे. [QBR]
13. मृत्युपंथाला लागलेला मनुष्य मला आशीर्वाद देत असे. मी गरजू विधवांना मदत करीत असे. [QBR]
14. सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती. [QBR]
15. मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी घेऊन जात असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून घेऊन जात असे. [QBR]
16. गरीब लोकांस मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांसदेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे. [QBR]
17. मी दुष्ट लोकांचे सामर्थ्य नष्ट केले. मी निरपराध लोकांचा त्यांच्यापासून बचाव केला. [QBR]
18. मला नेहमी वाटायचे मी खूप वर्षे जगेन, मला स्वत:च्या घरातच मृत्यू येईल. [QBR]
19. मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे. [QBR]
20. माझ्याठायी असलेला माझा सन्मान नेहमी टवटवीत आहे, [QBR] आणि माझ्या शक्तीचे धनुष्य माझ्या हातात नवे केले जात आहे. [QBR]
21. पूर्वी लोक माझे ऐकत असत माझ्या उपदेशाची वाट पाहत ते शांत बसत. [QBR]
22. मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत. [QBR]
23. पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. [QBR] वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत. [QBR]
24. काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले. [QBR]
25. मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु:खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.” [PE]